Şair ve yazar Fikret Demirağ, 1940 yılında Lefke’de doğdu. İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. Demirağ, on bir yaşında şiir yazmaya başlamıştır.
Yazar, 1961’de Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümü’nden mezun olup Kıbrıs’a dönerek 28 yıl Türkçe öğretmenliği yaptı. Şölen, Sanat Postası ve Halkın Sesi’nde yazıları yayımlanmış, çeşitli dergilere katkı sağlamıştır. 1989’da emekli olup Kıbrıs gazetesinde kültür-sanat yöneticiliği yaptı.
1994’te “Türk Bankası Kültür Sanat Ödülü”, 1995’te “M. Necati Özkan Kültür Ödülü” kazanmıştır. 1960’lardan itibaren Kıbrıs Türk şiirinde öncü olmuş, İlk kitabı “Tutku” (1960) ve “İkinin Yaşamı” İkinci Yeni etkisini yansıtır. “Esperanza” (1962), “Açar Yörüngeler Çiçeği” (1963), “Aşkımızın Sarkılan” (1965), “Kısa Şiirler Durağı” (1968) gibi eserlerinde aşk, çocukluk, hatıralar, savaş karşıtlığı ve doğa temalarını işlemiştir. “Esperanza” Attila İlhan etkisi taşırken, “Açar Yörüngeler Çiçeği” soyut şiire geçişin izlerini barındırır.
“Ötme Keklik Ölürüm” (1972) soyut şiiri sürdürürken, “Dayan Yüreğim” (1974) ile toplumsal şiire yönelmiştir. Bu eğilim “Umut ve Dehşet Çağından Şiirler” (1978), “Dinle Şarkımı” (1981), “Akdenizli Şiirler ve Şarkı Sözleri” (1984), “Adıyla Yaralı” (1986), “Rüzgârda Ozan Türküleri ya da Şiirin Uzun Yürüyüşü” (1986) ile devam etmiştir.”Acılı Bir Yurt İçin” serisi dört kitaptan oluşur. “Limnidi Ateşinden Bugüne” (1992) Kıbrıs’ın tarihini işler, “Hüzün Ana” (1992) son otuz yılın trajedisini anlatır. “Sırı Dökülmüş Kökayna” ve “Yalnızlık, Gece Müziği” (1994) nostaljik ve eleştirel bir anlatımla toplumsal meseleleri işler.
Yazar, şiirlerinde ‘ada şairi’ kimliğini korurken, savaş karşıtlığı ve toplumsal eleştiriyi ön plana çıkarmış, evrensel bir poetik anlayış benimsemiştir.
Demirağ, 28 Kasım 2010 tarihinde İstanbul’da kalp yetmezliği sebebiyle vefat etmiştir.